พระกรกิตต์ กิตฺติกโร รุ่นกองพันสถาปนา

ผลการปฏิบัติธรรม พระรุ่นกองพันสถาปนา

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพรักอย่างสูงสุดครับ

พระกรกิตต์ กิตฺติกโร กองพันสถาปนา

กระผม พระกรกิตต์ กิตฺติกโร ก่อนบวชเป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร ระดับชั้นปริญญาตรีครับ

กระผมปลื้มปีติใจมากที่ได้มาบวชพระในรุ่นกองพันสถาปนานี้ ในตอนแรกกระผมไม่ได้คิดที่จะบวชในพรรษานี้หรอกครับ เพราะกำลังศึกษาอยู่ แต่วันนั้นไม่รู้อะไรมาดลจิตดลใจให้กระผมตื่นนอนแต่เช้ามาเก็บของในห้องพัก ทำตั้งแต่เช้ายันบ่ายโดยที่ไม่ได้คิดถึงสิ่งใดเลย ทันใดนั้น ขณะที่กำลังเก็บของ แม่ก็โทรศัพท์มา และพูดกับกระผมประโยคแรกว่า บวชนะลูกนะ...ในรุ่นกองพันสถาปนานี้ เรื่องอื่นเอาไว้ที่หลังนะลูก มาเอาบุญกับหลวงพ่อก่อน วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการรับสมัครแล้ว แม่อยากให้ลูกบวชในโครงการนี้นะเพราะว่า หลวงพ่อพูดผ่าน DMC ทุกวันเลยว่า การบวชในครั้งนี้จะได้อานิสงส์มากมายมหาศาล และจะได้รับโอกาสเป็นพระพี่เลี้ยงในโครงการอุปสมบทหมู่ 7,000 รูป 7,000 ตำบล อีกด้วย พอกระผมได้ยินแม่พูดอย่างนั้น ก็ตอบตกลงทันทีโดยที่ไม่ลังเลใจเลยสักนิด แล้วกระผมก็นั่งรถมาสมัครเพื่อมาอบรมธรรมทายาทรุ่นกองพันสถาปนา ตั้งแต่วันนั้นเลยครับ และพอถึงช่วงที่จะต้องเข้าโรงเรียน กระผมก็จะรีบมานั่งแถวหน้าๆ เพื่อที่จะได้เห็นหลวงพ่อแบบใกล้ๆ ได้ฟังธรรมะดีๆ จากหลวงพ่อทุกวันครับ

จนกระทั่ง วันที่กระผมรอคอยก็มาถึง คือ วันที่กระผมได้ห่มผ้าไตรจีวร ซึ่งผมจะได้เป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย และหลังจากวันนั้นเป็นต้นมา กระผมก็ไม่เคยคิดจะถอดผ้าชุดนี้ออกจากกายอีกเลย จนถึงทุกวันนี้ครับ มันเป็นความสุขภายในที่กระผมไม่รู้จะบรรยายออกมาได้หมด นึกถึงทีไรน้ำตาก็จะไหลออกมาทุกที จะเรียกว่าเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดตั้งแต่ที่กระผมเกิดมาเลยก็ว่าได้ เป็นเพศที่มีความสุขอยู่เหนือเพศใดจริง ๆ ครับ

หลังจากนั้นกระผมก็มาจำพรรษาที่ศูนย์ฝึกอบรมธรรมทายาทพระราชภาวนาวิสุทธิ์ เขาแก้วเสด็จ ซึ่งที่นี่เป็นสถานที่สัปปายะ ทั้งอาหารและความเป็นอยู่ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมมากครับ แถมช่วงเช้า หมอกจะลงหนา เป็นบรรยากาศที่สวยสดงดงามจริงๆ

กระผมได้มีเวลานั่งธรรมะอย่างเต็มที่ และคิดอยู่ในใจเสมอว่าจะต้องบวช 2 ชั้นให้ได้ เพื่อที่จะได้ไปทำหน้าที่พระพี่เลี้ยงให้แก่ธรรมทายาทรุ่นกองพล 7,000 ตำบล และเหตุผลอีกอย่างที่สำคัญที่สุด คือเพื่อไม่ให้หลวงพ่อต้องผิดหวังครับ

เวลาผมเริ่มปฏิบัติธรรม กระผมจะเริ่มจากการนั่งขัดสมาธิ จัดท่านั่งให้ตัวเรารู้สึกว่าสบายที่สุด สามารถนั่งได้นานที่สุด แล้วก็นำมือขวาวางทับมือซ้ายอย่างเบา ๆ หลังจากนั้นก็ทำความรู้สึกให้ใจโล่ง ๆ หลับตาเบาๆ คิดถึงสิ่งที่ปลื้มใจมากที่สุด คือการที่ผมได้เห็นดวงธรรมภายใน และการบวชพระของกระผมในครั้งนี้ครับ ผมอธิษฐานจิตในใจว่าด้วยบุญกุศลที่ข้าพเจ้าสั่งสมมาดีแล้ว จงมาส่งผลดลบันดาลให้ข้าพเจ้าเข้าถึงดวงธรรมภายในได้โดยง่ายโดยเร็วพลัน แล้วก็แผ่เมตตาออกไป จากนั้นผมก็จะหายใจเข้า-ออกแบบสุดๆ ประมาณ 3- 5 ครั้ง ก่อนจะวางใจลงไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ทำความรู้สึกว่ามีดวงแก้วใสๆ อยู่ในศูนย์กลางกายไปเรื่อย ๆ ผ่านไปสักพัก ผมก็รู้สึกว่าตัวเองเอนไปข้างหลังนิดหน่อย และเสียวท้องแป๊บนึง หลังจากนั้น ใจผมก็หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย รู้สึกเหมือนไม่มีร่างกายเลยครับ ตอนนั้น เหมือนมีหลุมดำอยู่ที่กลางท้อง และผมก็ได้เห็นดวงกลม ๆ ใสๆ เล็ก ๆ ที่กลางกายฐานที่ 7 ผมรู้สึกเหมือนถูกดูดร่างกายทั้งหมดเข้าไปที่ศูนย์กลางกายนั้น จนมันนิ่ง แล้วดวงแก้วใสๆ ที่ผมเห็นก็ค่อยๆ ขยายขึ้นมา ซึ่งผมรู้สึกเหมือนได้ดิ่งลงไปในอุโมงค์กลมอย่างช้าๆ จนกระทั่งดวงใสๆ ที่เห็น ขยายจนสว่างไปหมด แล้วก็จางหายไปครับ

พระกรกิตต์ กิตฺติกโร ในท่า peace position

ตอนนี้ ผมมีความสุขจริงๆ ต่อแต่นี้ไป กระผมจะตั้งใจปฏิบัติธรรมให้ดีที่สุด จะคอยเป็นกำลังใจให้หลวงพ่อตลอดไปทุกภพทุกชาติ และขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพที่แข็งแรง อายุขัยยืนยาว ได้อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆ ตลอดไปครับ

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพรักอย่างสูงสุด

พระกรกิตต์ กิตฺติกโร