หมอหมื่นโวลต์พบอานุภาพคุณยาย ภาค 1

จดหมายจากหลานคุณยาย IN MY HEART

ตอน : หมอหมื่นโวลต์

ตะลึงอานุภาพของคุณยาย ภาค 1

หมอวุฒิพันธ์ , ภรรยา , ลูกชาย (น้องก๊าก)

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูกหมอหมื่นโวลต์ นายแพทย์วุฒิพันธ์ เลาหบริพัตร ลูกพระธัมฯ หลานคุณยายครับ เมื่อรู้ว่ามีภารกิจบุญครั้งยิ่งใหญ่ กฐิน 100 ปี คุณยาย หัวใจของลูกก็กระชุ่มกระชวยอีกครั้ง เหมือนมีพลังไฟฟ้าแล่นผ่านตัวตลอดเวลา และนึกถึงคำสอนของคุณยายที่ว่า “ทุกคนเกิดมาล้วนต้องตาย ตายแล้วไม่สูญ ทำบุญก็เอาบุญไป ทำบาปก็เอาบาปไป” ดังนั้นชาตินี้เกิดมาทั้งทีมีโอกาสได้เจอคุณยาย ลูกจะเอาบุญไปให้เยอะๆ ตอนนี้ลูกและทีมงานก็ได้รับใบปวารณาแผ่นทองกันมาเรียบร้อยแล้วครับ พวกเราตั้งใจทุ่มกันแบบสุดชีวิตเพื่อตามติดคุณยายไปทุกที่ เกิดมาอีกกี่ทีก็ขอให้ได้มาสร้างบารมีกับคุณยายครับ โดยเฉพาะชาตินี้ ถือได้ว่า ครอบครัวของลูกนั้นมีความผูกพันกับคุณยายเป็นพิเศษและพบเหตุอัศจรรย์ในอานุภาพของคุณยายมากมาย ซึ่งขออนุญาตนำมาเล่าเป็นจดหมายจากหลานคุณยาย IN MY HEART ฉบับนี้ครับ

ลูกและภรรยา มีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน เราตั้งชื่อให้ว่า ด.ช.แรก ตามชื่อของพระเอกในละครทีวีที่ฮิตในขณะนั้นเขามีลักษณะพิเศษตั้งแต่ยังแบเบาะคือ ชอบหัวเราะ เขาหัวเราะก๊าก ๆ ตั้งแต่แรกคลอด ดังนั้นจึงมีชื่อเล่นว่า “ก๊าก” แม้ในเวลาต่อมาวีรกรรมของก๊ากจะทำให้ผมและภรรยา “ก๊าก” ไม่ค่อยจะออกก็ตาม แต่ก๊ากก็ทำให้ลูกรู้ว่า “ปาฏิหาริย์” มีจริง

คราวหนึ่งลูกและภรรยาได้ขับรถไปทำธุระนอกบ้าน ระหว่างทางลูกแวะเข้าห้องน้ำ โดยคิดว่าภรรยาจะอยู่ในรถ แต่ที่ไหนได้ภรรยาของลูกเขาก็ปวดห้องน้ำเหมือนกัน ซึ่งรถยนต์ของลูกเป็นระบบอัตโนมัติ หากประตูทุกบานปิดหมดก็ล็อกตัวเองโดยอัตโนมัติ ปรากฏว่า...งานเข้าครับ เพราะกุญแจยังคาอยู่ในรถและที่สำคัญ “ก๊าก” ซึ่งตอนนั้นอายุแค่ 1 ขวบก็ติดอยู่ในรถด้วย เราสองคนมีเครียดขึ้นมาทันที เพราะภาวะการณ์ขณะนั้นถือว่า เสี่ยง เป็นอย่างมาก อันตรายอาจเกิดกับก๊ากได้ทุกเมื่อ เช่น หากก๊ากปีนป่ายมุดลงไปข้างล่างเบาะด้วยความซนแล้วไปเหยียบโดนคันเร่ง รถที่กำลังติดเครื่องอยู่อาจพุ่งเข้าชนทุกอย่างที่ขวางหน้าก็ได้ ตอนนั้นผู้คนวิ่งกรูเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วง หาทางปลดล็อคประตูเพื่อช่วยก๊าก ออกมา ใช้สารพัดวิธีทั้ง การชี้ การเคาะกระจก การทำท่าทางหรือส่งเสียงต่าง ๆ ซึ่งก็ไม่อาจทำให้เด็กหนึ่งขวบเข้าใจได้เลย จนกระทั่งเวลาผ่านไปประมาณ 30 นาที ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ต่อมาภรรยาของลูก เธอได้สติและนึกถึงบุคคลสำคัญคนหนึ่งขึ้นมา นั่นคือ “คุณยาย”

เธอหยุดนิ่งไปสักครู่ แล้วอธิษฐานขึ้นในใจว่า “คุณยายเจ้าขา..ช่วยลูกด้วย” หลังสิ้นสุดคำอธิษฐาน ลูกก๊ากก็ออกอาการแสนรู้ขึ้นมาทันที เขาปีนข้ามจากเบาะหลังมาเบาะหน้า ราวกับมีคนกระซิบให้เขาทำอย่างนั้น ก๊ากเอามือมาแถวพวงมาลัยหน้ารถ ขณะที่สายตาทุกคนกำลังลุ้นว่าเขาจะทำอะไร ปรากฏว่า เขายื่นมือไปจับที่พวงมาลัยแล้วเอื้อมไปทางกุญแจ จากนั้นก็บิดมันให้ดับลง ทันใดนั้นเองล็อคอัตโนมัติทั้ง ๔ ประตูก็ดีดขึ้น แล้วก็บังเกิดเสียงอุทานขึ้นว่า “อะไรกันนี่ คุณยายศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ คุณยายศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ” ซึ่งเสียงนั้นคือเสียงของคุณปุ๊ภรรยาลูกเองครับ เขาเข้ามาจับแขนลูกพร้อมกับอาการดีใจที่คุณยายศักดิ์สิทธิ์ถึงเพียงนี้

นี่เป็นครั้งแรกที่ก๊ากทำให้ลูกประจักษ์ชัดว่า“ปาฏิหาริย์”หรืออานุภาพคุณยายมีจริง ซึ่งก็ไม่ได้มีเพียงเท่านี้ครับ “ก๊าก” ยังทำให้พวกเราซาบซึ้งในอานุภาพมากขึ้นไปอีก เนื่องจาก “ก๊าก” เป็นเด็กพิเศษหัวเราะได้ตั้งแต่แรกคลอด พอโตขึ้นเขาจึงกลายเป็นเด็ก Hyper active ดื้อและซนขั้นเทพ คราวหนึ่งก๊ากลากสายยางและหมุนก๊อกน้ำ แล้วฉีดน้ำกราดไปยังอุปกรณ์ไฟฟ้าทั้งหมดในบ้านจนน้ำเจิ่งนองเต็มไปหมด รวมทั้งฉีดไปที่ปลั๊กไฟด้วย เดชะบุญ..ที่ลูกและภรรยา เข้ามาเห็นทัน ไม่เช่นนั้นวันนี้ก๊ากอาจสิ้นชื่อแล้วก็ได้ และลูกหลีกเลี่ยงที่จะพาก๊ากไปห้างสรรพสินค้า เพราะเขาจะไปดึงและปัดของบนชั้นลงมาที่พื้น หรือวิ่งไปทั่วบริเวณ สร้างความเสียหายอย่างสาหัสและจุดจบที่เหมือนกันทุกครั้งของก๊าก คือ การถูกตีจนร้อง “จ๊าก ๆ ” ทุกครั้ง

นอกจากนี้ “ก๊าก” แม้จะซน “ขั้นเทพ” แต่ร่างกายก็อ่อนแอ “ขั้นทูต” (ตรีทูต) เขามักป่วยกระเสาะกระแสะและมีอาการแพ้อากาศ ไม่ว่าจะเดินทางไปไหนมักจะอาเจียน จึงต้องดูแลเป็นพิเศษ ความเลี้ยงยากของก๊ากนี้เอง ทำให้ลูกและภรรยาต้องปลง จึงตัดสินใจจะนำก๊ากมาถวายให้เป็นลูกคุณยาย เพราะมีความเชื่อแต่โบราณว่า “ลูกที่เลี้ยงยาก มักจะเป็นลูกที่มีบุญมากกว่าพ่อแม่ ต้องยกให้เป็นลูกคนอื่นจึงจะเลี้ยงง่าย”

บ่ายวันอาทิตย์ในปี ๒๕๓๘ พวกเราพาก๊ากมาที่วัด โดยตั้งใจจะพามากราบเป็นลูกของคุณยาย วันนั้นมีคนมากราบคุณยายเป็นจำนวนมาก ลูกจึงได้แต่รอ ไม่นานนัก คุณยายก็กวักมือเรียกน้องก๊ากเข้าไปหา ก๊ากเชื่อและก้าวเดินเข้าไปด้วยอาการสงบ ทันใดนั้นเองลูกและภรรยาก็ต้องหันมามองกันด้วยความประหลาดใจ เพราะคุณยายพูดขึ้นว่า “เป็นลูกยายแล้วนะ อย่าดื้อ อย่าซน เดี๋ยวเขาจะตีเอา” คุณยายเอ่ยขึ้นพร้อมกับลูบหัวน้องก๊าก สิ่งนี้ทำให้ลูกแปลกใจมาก เพราะคุณยายรู้ได้อย่างไร ว่าพวกเราจะมายกลูกให้ท่านและท่านรู้ได้อย่างไรว่า เราเลี้ยงลูกด้วยไม้เรียว เพราะลูกยังไม่เคยบอกหรือเล่าให้คุณยายฟังมาก่อนเลย นับแต่ยกก๊ากให้เป็นลูกคุณยายแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นกับก๊าก คือ พฤติกรรมของก๊ากเปลี่ยนไป เป็นเด็กที่ไม่ซน บอกอะไรก็เชื่อฟัง อะไรที่พ่อแม่ไม่ชอบ เขาก็จะไม่ทำ ครูที่โรงเรียนก็รักก๊าก ที่สำคัญหลังจากที่เป็นลูกคุณยายแล้ว ก๊ากแทบไม่ป่วยเลย

ครอบครัวของลูกจึงรักและศรัทธาคุณยายมาก ๆ ก๊ากก็ภูมิใจที่ได้เป็นลูกของคุณยาย กฐิน 100 ปี คุณยายปีนี้พวกเราตั้งใจว่าจะเป็นทองแผ่นเดียวกันกับหลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยาย ให้ได้ หลังจากรับใบปวารณาแผ่นทองมาแล้วก็ทำหน้าที่กันสุดชีวิต บอกบุญและให้กำลังใจกันไม่เว้นวัน สำหรับอานุภาพคุณยายที่ลูกได้เจอมายังไม่หมดแค่นี้ ยังมีเคสของคนที่ใช้ความคิดลองฤทธิ์กับคุณยาย รวมถึงป่วยใกล้ตายแต่หายอย่างอัศจรรย์มาเล่าให้ฟังด้วย โปรดติดตามในตอนต่อไปครับ

ด้วยความเคารพรักอย่างสูงสุด

นายแพทย์วุฒิพันธ์ เลาหบริพัตร