ผมจะคอยปกป้องพระพุทธศาสนา

 

    กระผม พระธรรมทายาทเอิร์ล นุดสัน หนุ่มจากอเมริกา ผู้กำลังบันทึกเรื่องราวหน้าใหม่ของชีวิตพร้อมกับความเป็นพระแท้ครับ ก่อนหน้านี้ ใครเห็นกระผมเป็นต้องทำความเคารพ เพราะกระผม คือ ท่านผู้จัดการ และมีลูกน้องมากมาย เป็นตัวแทนบริษัทในต่างประเทศ กระผมรู้ดีว่าลูกน้องยังต้องการความรู้ความสามารถของกระผมเพื่อดำเนินธุรกิจข้ามชาติต่อไป แต่กระผมก็มีเหตุผลที่ทำให้กล้ามาบวช คือ ถ้าเราไม่ช่วยรักษาพระพุทธศาสนาไว้เสียแต่ตอนนี้ ก็คงไม่มีวัดไว้สร้างคนดี แล้วเราจะดำเนินธุรกิจบนโลกที่ไร้คนดีได้อย่างไร

    กระผมได้ยินดังนั้น ก็คิดว่า มันไม่ง่ายเลยที่จะใช้เวลาเยอะขนาดนี้เพื่อไปบวช แต่ถ้าไม่ทำในตอนนี้แล้วเวลาไหนล่ะ คือ เวลาที่ดีที่สุด สุดท้ายก็ตอบเจ้านายไปว่า “Yes(มายถึง บวช)ธุรกิจก็คือธุรกิจ ผมเข้าใจ”

 

    พอเจ้านายได้ยินดังนั้น ก็พูดว่า “ผมจะรอคอยการกลับมาของคุณนะ”

 

    นี่เป็นเหมือนบททดสอบเล็กๆที่กระผมผ่านมาได้ สาเหตุที่กระผมตั้งใจบวชพระแสนรูปเป็นพิเศษ เพราะตลอดหลายปีมานี้ กระผมได้ซึมซับเรื่องราวอันดีงามของพระพุทธศาสนา จากการเข้าวัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย กระผมนั่งสมาธิทุกวันอย่างสม่ำเสมอ จนใช้สมาธิมาจัดการความเครียดได้อยู่หมัด และยังช่วงชิงใจให้กลับมาอยู่ที่ศูนย์กลางกายได้เหมือนเดิม

 

    เมื่อกระผมนั่งสมาธิ กระผมจะปล่อยวางความกังวล คลายความโศกเศร้า และวางความฟุ้งซ่านเพื่อให้ใจได้หยุดนิ่ง และทำให้กระผมเห็นคริสตัลบอล และดวงกลมใส ทุกๆวันเลยครับ นับตั้งแต่ธุรกิจทั่วโลกตกต่ำ กระผมก็นั่งสมาธิบ่อยครั้งมากขึ้น และนั่นก็ได้นำกระผมไปสู่จุดสมดุลของชีวิตและได้สัมผัสความรู้สึกแห่งสันติภาพ กระผมว่าความจริงของชีวิต เริ่มพบได้ด้วยความสว่างภายใน ตอนนี้โลกของเราจะไม่สิ้นหวังแล้ว ด้วยสุดยอดแห่งบุญในสหัสวรรษนี้ คือ การบวชพระแสนรูป

 

    กระผมก็เป็นคนหนึ่ง ที่ตั้งใจจะไปให้ถึงจุดสูงสุดของชีวิตลูกผู้ชาย แม้จะอายุ 50ปีเศษ แต่ก็ไม่คิดว่ามันสายเกินไปที่จะเรียนรู้กฎระเบียบ วินัย ความเคารพ ความอดทน ของพระแท้ ทุกวันนี้ กระผมน้ำหนักลดลงนะครับ แต่พละกำลังเพิ่มมากขึ้น กระผมจึงมาบวชด้วยเหตุผลใหญ่ๆ คือ

 

1.อยากช่วยงานพระเดชพระคุณหลวงพ่อ

 

2.เอาบุญติดตัวไปชาติหน้าเยอะๆ

 

3.เอาบุญให้พ่อแม่

 

    และการมาครั้งนี้ กระผมก็ไม่ได้บินเดี่ยว แต่ยังชวนเพื่อนมาได้ รวมทีมเป็นห้าคนจากอะซูซ่า กระผมเชื่อว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อปรารถนาดีจากใจจริง จะให้พวกเราทุกคนทำงานเพื่อสร้างสันติภาพด้วยกัน และสิ่งพิเศษนี้ยังช่วยให้พระพุทธศาสนาอยู่รอดไปถึงรุ่นลูกหลาน

 

    ก่อนหน้านี้ มีหลายคนถามกระผมว่า อเมริกาก็มีที่ให้บวช ทำไมต้องมาถึงเมืองไทยด้วย กระผมก็ตอบไปว่า เพราะที่อเมริกา..สบาย ถึงเวลาก็บวช มีห้องส่วนตัว มีห้องน้ำส่วนตัว มีคนมาถวายอาหารเยอะแยะ อยู่เจ็ดวันก็สึกแล้ว แต่กระผมมาบวชเมืองไทย เพราะอยากเข้าถึงวัฒนธรรมคุณยายอาจารย์อย่างลึกซึ้ง ได้ล้างห้องน้ำ ได้เดินบิณฑบาตตอนเช้าตรู่ เดินธุดงค์อยู่ในชนบท และได้ฝึกตัวจริงๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมา หลายๆวัดมีพระแค่ 1-2รูป พระส่วนใหญ่ก็อายุ 70-80ปี ดังนั้น พวกเราทุกคนต้องช่วยกันรักษา เพราะวัด คือ สถานที่สอนศีลธรรมให้เยาวชน ถ้าไม่มีวัด เด็กๆจะทำอย่างไร

 

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เชิญคนทั้งโลกมาบวช กระผมเชื่อว่าสักวันหนึ่งพระเดชพระคุณหลวงพ่ออาจจะมีพระต่างชาติสักหมื่นรูป แม้กระผมจะเป็นฝรั่ง แต่ก็สามารถจดจำคำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อจนขึ้นใจได้หลายประโยคเลยนะครับ ครั้งหนึ่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อพูดว่า “เทวดาบางองค์อยากบวช แต่บวชไม่ได้ เรามีโอกาสแล้วทำไมไม่ทำ”

 

    กระผมจึงคิดได้ว่า ถ้าเราจะบวช ทำไมต้องคิด ให้ทำเลยดีกว่า เพราะโอกาสครั้งต่อไป อาจไม่ถึงมือเรา และแล้วเมื่อถึงวันบวช กระผมก็ได้ครองผ้าเหลืองสมใจครับ ตอนห่มจีวร กระผมสัมผัสได้ถึงความสุขใจที่มาเยือน นี่คือความรู้สึกแรกของการที่ได้เป็นพระ และกระผมไปประจำอยู่ที่วัดโคกสูง จังหวัดนครราชสีมา ที่วัดโคกสูง กระผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง เช่น การให้พรสาธุชนที่มาทำบุญ การแผ่เมตตาและแบ่งบุญให้ร่วมกัน กระผมยังใช้โอกาสนี้ ชักชวนพระไทยให้เรียนภาษาอังกฤษมากขึ้น เพื่อเตรียมพร้อมไปช่วยงานพระเดชพระคุณหลวงพ่อเผยแผ่ยังต่างประเทศครับ

 

    กระผมจะทำทุกๆวันให้ผ่านไปอย่างมีคุณค่า ในช่วงก่อนบวชนั้น กระผมนั่งสมาธิเห็นแค่ลำแสงและตรงกลางยังไม่สว่างมากนัก แต่วันที่มาปลงผม พอหลับตาก็เห็นดวงแก้วเลยครับ ทุกวันนี้ กระผมจึงรู้สึกว่าชีวิตตัวเอง เหมือนเต่าที่เพิ่งออกจากไข่ ท่ามกลางไข่ที่มีอยู่ร้อยกว่าฟอง และเต่าตัวนี้สามารถคลานออกมาสู่ท้องทะเลได้ กระผมพบความสุขแล้ว ไม่ใช่สุขแบบสนุกสนาน แต่เป็นสุขที่สงบสุข กระผมจะขอบวชไปแบบวันต่อวัน เพื่อปฏิบัติตัวเช่นพระแท้ และจะคอยปกป้องพระพุทธศาสนาอย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ปกป้องพวกเราครับ