ผลปฏิบัติธรรมของ
คุณพงษ์พันธ์-สุวรรณา ลิ้มวานิชย์ (อเมริกา)
ลูกชื่อ สุวรรณา ลิ้มวานิชย์ อายุ 39 ปี จากรัฐอาคันซอร์ประเทศสหรัฐอเมริกา ลูกดู DMC ได้ปีกว่าแล้วค่ะโดยมีพระอาจารย์จากวัดภาวนาเท็กซัสมาชวนติดค่ะ ลูกเป็นแม่บ้านที่ต้องดูแลลูกเล็กๆถึง 4 คน ลูกชายคนโตชื่อน้องวิกเตอร์ ลูกสาวคนที่2 ชื่อน้องวิกกี้ ลูกสาวคนที่3 ชื่อน้อง หลิงหลิง และลูกชายคนสุดท้อง ชื่อน้องเลสลี่ค่ะ วิกเตอร์ และ วิกกี้ จะชอบไปนั่งสมาธิกับคุณพ่อที่ห้องพระมาก วิกกี้มักจะถามคุณพ่อเสมอว่า “กี้นั่งสมาธิกับคุณพ่อเมื่อคืน กี้ได้บุญมากมั๊ย” คุณพ่อก็บอกว่า “ได้มากซิลูก กี้ได้บุญเยอะแยะเลย” และเค้าก็บอกคุณพ่อว่า “หนูเห็นดวงแก้วอยู่ในท้องหนูค่ะ”แล้วเค้าก็ยิ้มดีใจ เป็นเด็กร่าเริงค่ะ
ครั้งหนึ่ง สามีของลูก ได้ไปบวชที่วัดภาวนาเท็กซัส พอเด็กๆ เห็นคุณพ่อเปลี่ยนไปก็ตกใจ เคยมีผมก็ไม่มี แถมยังใส่ชุดสีเหลืองๆ เมื่อวิกกี้เห็นพ่อก็บอกว่า “พ่อเป็นวัดไปแล้ว” เด็ก 4 ขวบอย่างวิกกี้ คงเข้าใจว่า การใส่จีวรสีเหลืองๆ นั้นเรียกว่า “วัด” ค่ะ เพราะคนที่ใส่ชุดนี้ส่วนใหญ่จะอยู่ที่วัด เค้ายังบอกว่า “โตขึ้นหนูจะเป็นวัดแบบพ่อ จะได้บุญเยอะๆ”
ส่วนอีก 2 คน คือ น้องหลิงหลิง ( 2ขวบกว่า ) กับ น้องเลสลี่ (5เดือน) ยังเล็กอยู่ก็จะอยู่กับคุณแม่ เวลาหลวงพ่อถามทาง DMC ว่า “ยิ้มกันรึยังจ๊ะ?” น้องหลิงหลิง ก็รีบตอบทันทีว่า “ยิ้มแย้วจ้า” พร้อมกับยิ้มให้ DMC ไปด้วยค่ะ
เด็กๆชอบดูรายการบุญโตมาก วันหนึ่งพวกเขาเข้ามากราบลูกและสามีก่อนนอน ซึ่งสามีและลูกก็งงเพราะไม่เคยสอนมาก่อน พอถาม เค้าก็บอกว่า “เห็นบุญโตทำ ก็เลยทำตามบุญโต” และสามีภูมิใจมากๆ ที่ลูกๆได้ซึมซับสิ่งดีๆจาก DMC ค่ะ
ไม่เท่านั้น DMC ยังทำให้สามีของลูกเปลี่ยนไปด้วยค่ะ ก่อนหน้านี้จะเป็นคนใจร้อน และชอบไปล่าสัตว์กับญาติและเพื่อนๆอยู่เป็นประจำ ลูกก็จะเตือนสามีว่า “ไปล่าสัตว์ไม่สงสารมันเหรอ” สามีก็จะตวาดกลับมาว่า “เธออย่าพูดมากได้มั๊ย” แต่ตอนนี้คุณสามีเปลี่ยนไปแล้วค่ะ เป็นสามีที่น่ารัก เป็นพ่อที่แสนดีของลูก หยุดการไปล่าสัตว์และถือศีล5ด้วย ขออนุญาตให้เจ้าของเรื่องเล่าเองนะคะ
กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ครับ ผมชื่อพงษ์พันธ์ ลิ้มวานิชย์ อายุ 43 ปีครับ ภรรยาเป็นคนชวนผมเข้าวัดและผมก็หักดิบ บุหรี่และเหล้า ได้เลยครับ ผมไม่เคยนั่งสมาธิมาก่อนแต่เมื่อได้มารู้จัก DMC ทำให้ผมได้นั่งสมาธิทุกวัน
ผมมีประสบการณ์การนั่งสมาธิคือ เริ่มแรกผมนั่งไปแบบไม่คิดอะไร วางใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 นั่งอย่างนิ่งๆไปสักพัก ก็รู้สึกว่าตัวโล่ง และก็เบาไปทั้งตัวเลย ต่อจากนั้นก็รู้สึกเหมือนตัวหายไป แล้วผมก็ทำใจนิ่งๆต่อ มองลงไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าที่กลางท้องมันลึกมากๆ แล้วผมก็เห็นองค์พระค่อยๆ ลอยตัวขึ้นมา ท่านลอยมาและนั่งขัดสมาธินิ่งๆที่กลางท้อง ผมมีความสุขมากๆ ทุกคืนผมก็จะพาลูกๆมานั่งสมาธิด้วยกันที่ห้องพระ
ผมมีเรื่องอัศจรรย์ใจเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมกำลังจะหักดิบต่อไปในเร็วๆนี้ครับ คือผมทำฟาร์มเลี้ยงไก่ อยู่ที่รัฐอาคันซอร์ วันหนึ่งกำลังเดินไปที่ฟาร์ม ไม่รู้ว่าผมฝันหรือเห็นในความคิด ผมเห็นหลวงปู่ แว้บขึ้นมาในใจ ท่านบอกว่า “หยุดสิลูกหยุด หยุดตอนนี้เลย” ผมก็ตอบหลวงปู่ฯไปว่า “จะหยุดได้ไงลูกก็ยังเล็กๆ ถ้าเปลี่ยนไปทำอย่างอื่น ล้มเหลวขึ้นมาจะทำยังไงละครับ” หลวงปู่ท่านก็สวนมาว่า “มึงไม่ลองแล้วจะรู้ได้ไง หยุดเถอะลูก บุญเก่าส่งผลแล้วบุญใหม่จะเชื่อมโยงกับบุญเก่า ลูกจะไปทำอะไรก็รุ่งเรือง”
เมื่อผมเจอเหตุการณ์นี้ผมจึงไปเล่าให้ภรรยาฟัง เราก็ได้คุยกันว่า เงินที่ได้มาจากฟาร์มไก่ได้เยอะจริง แต่ก็ไม่เหลือเลย หมดเดือนก็หมดเงิน จึงกำลังวางแผนเปลี่ยนอาชีพใหม่ ที่เล็งไว้คือจะทำร้านอาหารแทนครับ เราจะรุ่งมั๊ยครับหลวงพ่อ
ปัจจุบันผมรับอาสาติดจานให้กับทุกคนที่สนใจ ในรัฐอาคันซอร์ และเป็นเจ้าภาพออกเงินค่าติดจานให้กับทุกๆคน มีบ้างบางรายออกเงินให้แล้วก็ยังไม่ยอมดู จนบางครั้ง ท้อใจเหมือนกัน แต่ก็นึกถึงเพลงที่หลวงพ่อเปิดว่า “สู้โว้ย” ทำให้มีกำลังใจสู้ต่อไปครับ
สุดท้ายนี้ขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ที่สร้างความสดใสให้ชีวิตและแนะนำการทำสมาธิให้กับลูกๆทุกๆคน และกราบขอความเมตตา ขอพรจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่เพื่อเป็นกำลังใจในการเปลี่ยนแปลงอาชีพของครอบครัว ในการหักดิบฟาร์มไก่ในครั้งนี้ด้วยครับ
ถ้าหลวงพ่อจะให้คำแนะนำอื่นๆผมก็จะน้อมรับ
พวกเรารักและเคารพคุณครูไม่ใหญ่มากๆครับ
Desktop Version
