สมาธิเป็นของสากล

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตร ไอดา ครูเนียวาตี้ (ประเทศอินโดนีเซีย)

" />

ดิฉันชื่อ ไอดา ครูเนียวาตี้ อายุ 49 ปี เป็นชาวอินโดนีเซีย และเป็นภรรยาของ คุณพันธ์ณรงค์ เทพบุตรชาวไทย ดิฉันเคยประกอบอาชีพเป็นดีไซน์เนอร์ออกแบบผ้าส่าหรี ผ้าลูกไม้ ค่ะ

ดิฉันเกิดและเติบโตมาในครอบครัวของชาวมุสลิม ชาวมุสลิมในอินโดนีเซียจะยิ้มแย้มแจ่มใส เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีอะไรก็แบ่งปันกัน

ต่อมา ดิฉันก็ได้พบรักกับเทพบุตรชาวไทย และได้ศึกษาดูใจกันอยู่ระยะหนึ่ง ซึ่งดิฉันคิดว่า ความรักก็เหมือนกับพระคัมภีร์ที่เราต้องค่อยๆอ่าน นอกจากอ่านหัวใจเขาจนทะลุปรุโปร่งแล้ว ดิฉันก็ได้ศึกษาความเชื่อของทางฝ่ายชายด้วย เพราะคิดว่า ถ้าความรักลงเอย แต่ความเชื่อไม่ลงรอย ชีวิตคู่ก็ไม่ยืนยาว ซึ่งตัวของเทพบุตรเองเขาก็ออกตัวว่า “ผมเป็นพุทธนะ กินทุกอย่างได้ แต่ไม่ทำบาป ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่เป็นอิสระ คุณเชื่อคุณก็นับถือ ไม่เชื่อก็ไม่ต้องนับถือ ไม่เป็นไร อย่าเชื่อในสิ่งที่ผมพูดต้องคิดดูก่อนแล้วลองดู” ซึ่งตอนนั้นดิฉันก็ใช้หลัก “ความเชื่อก็ส่วนความเชื่อ แต่ความจริงคือส่วนที่ต้องศึกษา และปฏิบัติให้เห็นจริง”

" />

เมื่อได้ฟังที่เทพบุตรเล่าเรื่องพระพุทธศาสนา ดิฉันก็เห็นว่ามีหลักการดี มีเหตุผลและสอนให้เป็นคนดี ดิฉันก็ตกลงปลงใจแต่งงานกับเทพบุตรชาวพุทธ ซึ่งก็น่าดีใจที่ทางคุณพ่อ คุณแม่ของดิฉัน ก็ไม่ขัดข้อง เราจึงไม่มีพรมแดนทางด้านศาสนา และดิฉันคิดว่า การนับถือศาสนาเป็นเรื่องของการนับถือความดีงาม ถ้าสิ่งที่สามีทำ เป็นสิ่งที่ดี ดิฉันก็ทำตาม เช่น ถ้าสามีจะไปวัดทำบุญ ดิฉันก็จะช่วยเตรียมกับข้าวให้

" />

จนเดือนธันวาคม ปี พ.ศ.2547 ดิฉันเห็นสามีนั่งดู DMC ดิฉันก็สนใจอย่างเงียบๆ ตอนที่เห็นหลวงพ่อครั้งแรก ก็แอบไปบอกสามีว่า “หลวงพ่อน่ะ รูปหล่อจังเลย ใบหน้าผ่องใส แก้มก็แด๊งแดง” จากนั้นดิฉันก็ค่อยๆ เรียนรู้เรื่องพระพุทธศาสนาผ่าน DMC มากขึ้น แม้จะฟังเข้าใจภาษาไทยบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็พยายามดูตลอด

สามีพยายามแนะนำวิธีนั่งสมาธิให้ดิฉัน แต่ตอนแรกสามีคิดว่า ถ้าจะให้ดิฉันนึกดวงแก้วหรือนิมิตใดๆ ทันทีเลย อาจเป็นเรื่องไม่คุ้นเคยสำหรับดิฉัน สามีจึงแนะนำการนั่งสมาธิอย่างง่ายๆ กับดิฉันโดยถามว่า “ที่รัก...คุณหลับตา แล้วคุณนึกเห็นหน้าผมได้ไหม” ดิฉันหลับตา แล้วก็ตอบว่า “เห็นค่ะ” ซึ่งดิฉันก็คิดว่า ก็ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย เพราะ เห็นแล้วก็นึกได้ นึกแล้วก็เห็นได้ การนั่งสมาธิเริ่มไม่ยากสำหรับดิฉัน

" />

หลังจากนั้น ดิฉันได้ฟังวิธีการนั่งสมาธิใน DMC ดิฉันจึงเริ่มหลับตาเบาๆ นึกถึงดวงใสๆ นึกไปเรื่อยๆ ไม่คิดอะไร สามีก็ไม่เคยมาแนะนำอะไรอีก นั่งไปสักระยะ ก็รู้สึกตัวเบา สบาย ว่าง โล่ง เป็นความสว่างภายในที่นุ่มนวล สักพักก็เห็นองค์พระในมหาธรรมกายเจดีย์เยอะมากๆ หลังจากนั้นมหาธรรมกายเจดีย์ค่อยๆ ขยายออก และเป็นหลวงปู่ขึ้นมา ที่กลางภายใน สว่างเจิดจ้ามาก ดิฉันมีความสุขมากจนน้ำตาไหล เมื่อดิฉันเล่าให้สามีฟัง เขากลับถามว่า “เธอฝันไปรึเปล่า” แต่ดิฉันได้แต่ยิ้มแทนคำตอบ

ไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนเลย ไม่เคยรู้มาก่อนว่า การนั่งสมาธิจะทำให้มีความสุขขนาดนี้ การนั่งสมาธิทำให้ดิฉันมีรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา ดิฉันจึงย้อนถามสามีว่า “แล้วคุณล่ะ...เวลานั่งหลับตา นึกหน้าตัวเองได้ไหม” เขากลับตอบว่า “ผมก็นึกไม่ออก ไม่รู้ว่าหน้าผมเป็นยังไง”

" />

เมื่อดิฉันดู DMC มากขึ้นจึงได้รู้จักหลวงปู่ พอดิฉันมานั่งสมาธิ พอใจสงบ ดิฉันก็เห็นหลวงปู่เป็นสีทอง อยู่ที่ศูนย์กลางกาย ท่านนั่งนิ่งสงบ สว่างมาก ล่าสุด ดิฉันนั่งนิ่งๆ ดูไปเรื่อยๆ แปลกมากค่ะ อยู่ๆดิฉันเห็นตัวเองในท่านั่งสมาธิ อายุประมาณ 20 ปีเท่านั้น ใส่ชุดสมัยสาวๆเป็นตัวเองใสๆ ดิฉันนั่งดูตัวเองเรื่อยๆ นิ่งๆ ความรู้สึกตอนนั้นมีแต่ความสุขมากๆเพียงอย่างเดียว

ตอนนี้ ดิฉันบูชาเจดีย์ทุกวันและเข้าเรียน โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทุกวัน ดิฉันชอบคำพูดที่หลวงพ่อสอนว่า “ให้ดูแลสามีประดุจเทวดา” ดิฉันชอบทำอาหารไทยให้สามีทาน เขาชอบทานอะไรดิฉันก็ทำให้ สามีชมว่า ดิฉันทำอาหารไทยอร่อย พอถึงเวลาไปวัดทำบุญ เราก็ทำร่วมกันอย่างมีความสุข ดิฉันชอบเมืองไทยมาก โดยเฉพาะได้มาตักบาตรที่วัดพระธรรมกายตอนเช้า พวกเราจะซื้อของใส่ท้ายรถจนเต็ม และนำไปตักบาตรพระอย่างสนุกสนาน ได้ตักบาตรพระทีละ 30-40 รูป ซึ่งเป็นสิ่งที่ดิฉันชอบมากๆ ทำแล้วมีความสุขเพราะที่อินโดนีเซียมีพระน้อย

ดิฉันดีใจ ที่ได้สามีเป็นชาวพุทธที่ดี และดีใจอย่างที่สุดที่ได้มาพบหลวงพ่อ ทำให้ดิฉันได้เรียนรู้การนั่งสมาธิ ซึ่งเป็นของสากล ทุกคนสามารถที่จะลองทำได้ และจะได้รับความสุขภายในค่ะ ขอบพระคุณหลวงพ่อมากๆ ขอให้แข็งแรงๆขาหายเจ็บเร็วๆ ให้หลวงพ่อได้เป็นแสงสว่างของจักรวาล โดยเฉพาะในประเทศอินโดนีเซียเจ้าค่ะ

" /> " /> " /> " /> " /> " /> " /> " /> " /> " /> " />