ผลปฏิบัติธรรม
ของ แดนน่า คุก (อเมริกา)
ดิฉันชื่อ แดนน่า คุก อายุ 21ปี เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจาก รัฐอริโซน่า สหรัฐอเมริกาค่ะ ปกติแล้วฉันมักจะเป็นคนขี้สงสัย และขี้กังวลจนทำให้มีความทุกข์กับบางเรื่องมากเกินไป เกี่ยวกับความเชื่อ แม้จะเป็นคริสเตียนมาก่อน แต่เมื่อโตขึ้นฉันกลับพบว่า ความเชื่อนั้นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการจะเชื่อ ฉันจึงค้นหาความเชื่อใหม่ๆ เริ่มสนใจศึกษาศาสนาต่างๆ และได้เลือกเรียนวิชาเกี่ยวกับศาสนาเป็นวิชาโท และฉันถูกใจศาสนาพุทธแบบเถรวาทมากจึงเป็นเหตุให้เดินทางมายังประเทศไทย
และเหตุนี้เองทำให้ฉันรู้จักการนั่งสมาธิในโครงการ The Middle Way จากการแนะนำของพระอาจารย์ที่ไปสอนพุทธศาสนาที่มหาวิทยาลัยรังสิต ฉันเคยได้ยินเรื่องสมาธิมาก่อนแต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปนั่งสมาธิที่ไหนดี จนกระทั่งได้มาพบกับ The Middle Way ซึ่งทำให้ฉันได้เข้าถึงสัมผัสแห่งสันติภาพที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสงบสุข ฉันคาดไม่ถึงเลยว่าจะได้รับสิ่งที่มีคุณค่ามากมายขนาดนี้
การไปอยู่ The Middle Way 7วัน เป็นวิถีชีวิตที่ฉันไม่คุ้นเลย เพราะฉันไม่เคยที่จะไม่ทานข้าวเย็นมาก่อนในชีวิต ช่วงแรกๆฉันก็กังวลมาก ว่าจะอยู่โดยปราศจากข้าวเย็นได้ไหม และอาหารก็ดีมาก อาหารเช้าที่นี่ดีกว่าอาหารเช้าที่ฉันทานอยู่ปกติทุกๆวันเสียอีก ทำให้ฉันอดคิดไม่ได้ว่า นี่ถ้ามีอาหารเย็นด้วยจะขนาดไหน วันแรกฉันหิวมาก ตกเย็นมาท้องก็ร้อง “จ๊อกๆ” แต่ฉันก็ทนอด อย่างอดทน และชัยชนะก็เป็นของฉัน ฉันอดข้าวเย็นได้ตั้ง 1อาทิตย์
บรรยากาศที่สวนเพชรแก้วดีมาก เพื่อนๆน่ารักทุกคน เราเป็นกลุ่มเล็กๆ ที่อบอุ่น และ staff ทุกท่านก็น่ารักมาก คอยช่วยเหลืออย่างดี ฉันชอบวิธีที่ทางวัดกำหนดขึ้น คือการกำหนดให้ผู้หญิงนั่งอยู่ด้านหนึ่ง ผู้ชายอยู่อีกด้านหนึ่ง และมันก็น่าตื่นเต้นมากๆค่ะ ที่ได้นอนเต๊นท์ และต้องตื่นตั้งแต่ตี5 ซึ่งเป็นสิ่งที่ใหม่มากสำหรับฉัน
สำหรับประสบการณ์การนั่งสมาธิของฉัน ฉันได้เริ่มจากการนึกภาพคริสตัลบอล ในตอนแรกมันยากมากที่จะทำใจให้สงบ ฉันไม่สามารถทำใจให้หยุดนิ่งได้เลย ความคิดต่างๆแล่นไป แล่นมา เต็มไปหมด และไม่สามารถนำใจไปหยุดที่ศูนย์กลางกายได้ แต่ในที่สุดเมื่อนั่งไปเรื่อยๆ ฉันก็ทำได้ดีขึ้น สามารถนำใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกายได้ และเมื่อพระอาจารย์เริ่มสอนให้แผ่เมตตา ให้คิดถึงคนที่เรารัก แล้วแบ่งปันความรัก และความสุขแผ่ขยายให้กับทุกคน ฉันชอบการแผ่เมตตามาก พระอาจารย์ได้แนะนำว่า ฉันควรจะใช้วิธีนี้ในการนั่งสมาธิ แล้วฉันก็ทำตามโดยการแผ่เมตตาก่อน
ในคืนวันที่4 ของการปฏิบัติธรรม ฉันก็สามารถนำใจไปวางไว้ที่ศูนย์กลางกายได้ แล้วความสุขก็แผ่ขยายออกมา ฉันเห็นแสงสว่างที่สว่างมากๆและดาวดวงเล็กๆ เป็นจุดสว่างอยู่ในแสงนั้น ในฐานที่7 ของใจ (The seventh state of the mind.) ขนาดของดวงดาวนั้นเท่ากับหินก้อนเล็กๆ หรือลูกแก้วลูกเล็กๆเท่าหัวนิ้วก้อย ฉันรักษาดวงดาวตรงฐานที่7 ของใจได้อย่างต่อเนื่อง
เมื่อฉันเห็นแสงและดวงดาวนั้น ความปีติเบิกบาน (joy) ความสุข (happiness) และสงบสุขอย่างเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น เป็นความสุขที่ฉันไม่สามารถเปรียบเทียบกับความรู้สึกใดๆเลย ฉันสัมผัสใจของฉันเองได้ว่ามันยังอยู่ในฐานที่7 ทั้งวัน แม้ในขณะที่ไม่ได้นั่งสมาธิ ฉันรักความรู้สึกนี้มาก อยากจะเก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้กับตัวจนตลอดชีวิต ฉันรู้ว่าต่อไปนี้ฉันจะนั่งสมาธิให้มากยิ่งขึ้นไปอีก และจะพยายามรักษา "สัมผัสแห่งสันติภาพ" (Sense of peace) ไว้ตลอดไป
สมาธิได้เปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตของฉัน ฉันไม่เป็นคนขี้กังวล หรือขี้สงสัยอีกต่อไป และฉันผ่อนคลายมากขึ้นกับปัญหาทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิต ไม่ได้รู้สึกกังวลหรือเป็นทุกข์กับมันจนมากเกินไป และสมาธิทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจว่า “ด้วยสิ่งที่อยู่ในตัวของฉันเองนี่แหละที่จะสามารถแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้” ฉันตั้งใจจะรักษาศีล 5 อีกด้วยค่ะ
ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า วิชาพุทธศาสนาที่ศึกษาอยู่ โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ทั้งหลาย เปรียบประดุจข้อเท็จจริง (Fact) ที่ต้องเรียนรู้เท่านั้น แต่การนั่งสมาธิเป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติจริง (Actual practice) ทำจริง (Actual doing) เป็นแก่นของพระพุทธศาสนาจริงๆ และถ้าคุณนั่งสมาธิ คุณก็รู้สึกถึงความสงบสุข อยากจะรักษาศีลโดยอัตโนมัติ และอยากจะทำตัวเองให้เป็นคนดียิ่งๆ ขึ้นไป ฉันอยากจะบอกให้ทุกคนรู้ว่า "Meditation is the most important" สมาธิเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด สำหรับการศึกษาพระพุทธศาสนา
ฉันได้ไปที่วัดพระธรรมกายและชอบมาก ประทับใจในความใหญ่โตของสภาธรรมกายสากล และคนจำนวนมากที่มานั่งสมาธิด้วยกัน ฉันได้นั่งสมาธิไปพร้อมๆ กับพวกเขา โดยมีผู้บรรยายภาษาอังกฤษ และได้ถวายภัตตาหารพระด้วยค่ะ ฉันตื่นเต้นมากที่รู้ว่าต่อไปจะมีคน 1ล้านคน มานั่งสมาธิที่วิหารคด มันเป็นอะไรที่อะเมซิ่งมากๆ ฉันอยากเหลือเกินที่จะเป็นหนึ่งในล้านนั้น ฉันคิดว่าการนั่งสมาธิร่วมกันจะเป็นอะไรที่ทรงพลังมาก และจะเป็นเครื่องหมายของการเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่ ที่ส่งผลกระทบต่อคนหมู่มากในอนาคต
“โอ้ Goodness” ฉันตื่นเต้นมากที่รู้ว่าหลวงพ่อ จะอ่านจดหมายฉบับนี้ของฉัน ฉันนึกไม่ออกเลยว่าจะบอกอะไรกับหลวงพ่อดี นอกจากความรู้สึกอะเมซิ่งในสิ่งที่หลวงพ่อกำลังทำอยู่ ฉันประทับใจและซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง เป็นเพราะหลวงพ่อ ฉันจึงมีโอกาสได้มาฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้รับรู้สึกถึงความสงบสุข และปลื้มปีตีใจแบบที่ฉันไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนเลยในชีวิต
ฉันจะไปอเมริกา ในเดือนมกราคมนี้ ฉันได้ซื้อลูกแก้วคริสตัลบอลขนาดใหญ่ เพื่อเป็นของที่ระลึกและเป็นของขวัญในวันคริสมาสต์ ให้แก่คนที่บ้าน ฉันเล่าเกี่ยวกับการนั่งสมาธิให้พวกเขาฟังมากมาย และฉันก็จะไปสอนพวกเขาให้นั่งสมาธิด้วยค่ะ
Desktop Version
