ผีบอก ให้มาบวช !!!
บทความจากหนังสือ บวช..เพื่อให้ชีวิตดี๊ดี
พระพนมไพร ฐานวุฑฺโฒ จากศูนย์อบรมวัดทองบน กรุงเทพฯ
ได้เข้าโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูปทุกหมู่บ้านทั่วไทย รุ่นเข้าพรรษา
..ก่อนบวช อาตมาเป็นพ่อค้าขี่รถซาเล้งขายแมลงทอด เดิมไม่คิดว่าตัวเองจะบวชเลยสักนิด แต่อยู่ ๆ พ่อ แม่ พี่สาว และน้องชายที่ตายไปแล้ว ก็มาเข้าฝัน มาพร้อมกันทีเดียวทั้ง 4 คน ในฝันพวกเขาแต่งตัวมอซอ หน้าตาเศร้าหมองมาก พอรุ่งขึ้นอาตมาก็ทบทวนความฝัน และก็คิดว่า สงสัยพวกญาติ ๆ ที่ตายไปแล้วคงอยากได้บุญ จึงรีบตักบาตรอุทิศบุญไปให้จบ ๆ ซะ
แต่ที่ไหนได้ พอตกดึกในคืนวันเดียวกันนั่นเอง ทั้ง 4 คน..ก็ดันมาเข้าฝันอาตมาอีก มาในลักษณะที่เหมือนมีอะไรจะบอกพออาตมาตื่นขึ้น ก็อดสงสัยคาใจไม่ได้ว่า ทำไมทำบุญตักบาตรไปให้แล้ว ยังมาเข้าฝันกันอีก ไม่รู้ต้องการอะไร จึงทำให้วันต่อมาอาตมาได้แต่ครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ทั้งวัน คือ ขี่รถขายแมลงทอดไปก็คิดไป จนอยู่ ๆ เป็นอะไรไม่ทราบ เกิดรู้สึกอยากจะจอดรถขึ้นมาซะเฉย ๆ โดยไม่มีสาเหตุ
จากนั้นอาตมาก็ลงมานั่งก้มหน้ากุมขมับทบทวนความฝันอยู่สักครู่ แล้วก็เงยหน้าขึ้น และทันใดนั้นเอง..!! อาตมาก็เหลือบไปเห็นป้ายไวนิลชวนบวชเข้าพรรษาแสนรูปพอดี พอเห็นอย่างนี้ รู้สึกขนลุกซู่เลยปิ๊งขึ้นมาทันทีว่า หรือญาติที่ตายไปแล้วจะให้อาตมาบวชให้ จากนั้นก็ไม่รอช้า อาตมารีบโทรไปตามเบอร์ที่อยู่ที่ป้ายไวนิลทันทีบอกว่า ขอสมัครบวช และภายในคืนนั้นเองทั้ง 4 คน ก็มาเข้าฝันอาตมาอีก มาคราวนี้ยิ้มกริ่มดีใจมาเลย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรและจากนั้นก็ไม่มาเข้าฝันอีกเลย
จนกระทั่งวันอบรมวันแรก อาตมาเข้ารายงานตัวและเดินทางไปฝึกภาคสนามที่สัตหีบ ตอนนั้น..อาตมาไม่พอใจอย่างรุนแรงว่า ไหนว่า..จะเอามาบวช ทำไมให้มาฝึกภาคสนามโหด ๆ มีทหารมาฝึกระเบียบอะไรแบบนี้ นี่มันไม่ใช่แล้ว อาตมาไม่พอใจมาก จนไปบอกเจ้าหน้าที่ว่า จะไม่บวชแล้ว...!! ขอกลับกรุงเทพฯ เลย
เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า ตอนนี้ดึกแล้ว หากจะกลับ..ต้องหารถกลับเองนะ ซึ่งอาตมาก็ไม่รู้จะไปหารถที่ไหน จึงจำใจนอนค้างที่นี่อีกวัน แต่เมื่อหัวถึงหมอนเท่านั้นแหละ ให้ตายเถอะ..!! คนตายทั้ง 4 คน ก็มาเข้าฝันแบบจู่โจมทันที แต่คราวนี้เล่นเอาอาตมาขนหัวลุก กระสับกระส่ายเหงื่อแตกทั้งคืน เพราะพวกเขามาด้วยอาการโกรธจัด ด่าว่าอาตมาใหญ่เลยว่า ทำไมแค่นี้ถึงพึ่งกันไม่ได้ ให้บวชแค่นี้ทำไมไม่ยอมบวช และยังขู่อาตมาว่า.. หากไม่บวชจะเอาให้ตาย จะทำให้แหลกละเอียดเป็นจุณไปเลย ในฝันอาตมากลัวจนตัวสั่นไปหมดกลัวจนสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วยังผวาไม่หาย
ด้วยเหตุนี้เอง อาตมาจึงต้องกล้ำกลืนฝืนใจทนฝึกภาคสนามต่อ แต่พอฝึกไป ๆ จึงเริ่มเข้าใจว่า ที่เขาฝึกแบบนี้ เขาอยากให้เรามีวินัยและความอดทน ซึ่งหากเราอยู่รวมกันเป็นหมู่มาก มันต้องมีระเบียบวินัย ต้องอาศัยความพร้อมเพรียงจึงจะเป็นระเบียบเรียบร้อย
หลังจากฝึกภาคสนามเสร็จ นาคธรรมทายาททุกคนก็ต้องเดินทางกลับไปอบรมต่อที่ศูนย์อบรมวัดทองบนและอยู่ ๆ อาตมาก็รู้สึกลังเลไม่อยากบวชขึ้นมาอีกแล้ว แต่พอจะก้าวขาหนีออกจากวัดเท่านั้นเอง ก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ..ถ้าคนตายทั้ง 4 คนนั่นมาตามรังควานอีกอาตมาจะทำยังไง เมื่อคิดดังนั้นก็เลยกลับลำไปบอกเจ้าหน้าที่ใหม่ว่า ขออยู่ต่อแล้วกัน และตัดสินใจอย่างแน่วแน่ไปเลยว่าบวชเป็นบวชกัน
พอคิดได้อย่างนี้ ก็รู้สึกโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง..และรู้สึกว่าเรื่องมันจะจบแล้ว แต่ที่ไหนได้ เอาอีกแล้วครับ ภายในคืนนั้นเอง ทั้ง 4 คนนั่นมาเข้าฝันอาตมาอีกแล้ว แต่คราวนี้ไม่รู้ไปยกโขยงใครที่ไหนมาด้วย มากันเป็นพรวน ไม่รู้ใครเป็นใคร แต่ในฝันบอกว่า เป็นบรรพบุรุษฝ่ายแม่และพ่อที่ตายไปแล้ว ซึ่งทุกคนต่างมาขอบใจ ขอบคุณที่อาตมาจะบวชให้กันยกใหญ่และหน้าตาของแม่กับพี่สาวก็สดใสกว่าปกติ ดูสาวและผ่องใสขึ้นแถมใส่ชุดขาว ๆ แต่พ่อใส่เสื้อสีกรมท่ามอ ๆ อาตมาจึงถามแม่ว่า ทำไมพ่อไม่ใส่ชุดขาวเหมือนคนอื่นเขา แม่จึงบอกว่าเขาเพิ่งปล่อยพ่อมา ซึ่งอาตมาก็ไม่เข้าใจหรอกว่า มันแปลว่าอะไร
แต่ก็มีเรื่องให้น่าคิดอีกเรื่อง คือ ในความฝันแต่ละคนเขาจะมีข้าวปลาอาหารกินกัน พอกินหมดก็มีอาหารงอกขึ้นมาในจานใหม่ อาตมาก็ถามแม่ว่า แล้วอาหารของอาตมาล่ะ..ไม่มีกับเขาบ้างรึ จู่ ๆ ก็มีสุนัขคาบซาลาเปามาให้ใบหนึ่ง แม่ก็บอกว่านี่ไง..ของลูก อาตมาก็เลยถามแม่ว่า ทำไมอาหารของอาตมาเป็นแบบนี้ แม่ก็เลยบอกว่า จำไม่ได้หรือ..? สมัยที่ลูกยังขี่ซาเล้งขายซาลาเปา พอซาลาเปาใกล้เสีย ลูกก็โยนให้หมากิน พอแม่ตอบอย่างนี้ อาตมาเลยมานึกได้ว่า ที่ผ่าน ๆ มา อาตมาแทบจะไม่เคยทำบุญทำทานกับเขาเลย มีแต่โยนซาลาเปาให้หมากินอาหารของอาตมาก็เลยเป็นแบบนี้...
พอตื่นขึ้น..ก็เลยมาทบทวนความฝันดู อาตมาสัมผัสได้เลยว่า ชีวิตหลังความตายมีจริง และบาปบุญก็มีจริง ๆ ใครทำอะไรไว้ ก็ได้อย่างนั้น ใครไม่ทำ..ตายไปก็อด ๆ อยาก ๆซึ่งญาติ ๆ ของอาตมา เขาคงรู้ว่า การบวชได้บุญมาก เขาจึงต้องการให้อาตมาบวชให้มากขนาดนี้
หลังจากวันนั้น..อาตมาโล่งอกเลย เพราะเมื่อเข้าพิธีตัดปอยผม และมีจิตตั้งมั่นว่าจะบวชให้พวกเขาอย่างแน่วแน่แล้วพวกคนตายทั้งหมดก็หายแซ่บ ไม่มาเข้าฝันอีกเลย ตอนนี้อาตมาบวชเป็นพระแล้ว มีความสุขเหมือนได้เกิดใหม่ยังไงบอกไม่ถูกจากเมื่อก่อนขี่รถขายแมลงไป จิตใจก็กระวนกระวายไป มันร้อนร่มุ สุมไฟ แตพ่ อมาบวชแล้ว เหมือนจิตมันสงบเยือกเย็นลงไปมากรู้สึกร่มเย็นอย่างแตกต่าง
สุดท้ายนี้อาตมาอยากจะฝากข้อคิดไว้ว่า หากทุกวันนี้..ชีวิตเรายังไม่สมบูรณ์พร้อมในทุกสิ่ง บางคนจน บางคนมีเรื่องร้อนใจ บางคนทุกข์เพราะครอบครัว เพราะลูก แสดงว่าบุญในตัวเรามันยังน้อยอยู่..อาตมาก็อยากจะแนะนำว่าให้มาบวชเติมบุญให้ตัวเองเถอะ..เพราะบาปบุญมันมีจริง ใครทำคนนั้นก็ได้และที่สำคัญญาติทางสายเลือดของเราแท้ ๆ คือ พ่อแม่พี่น้อง หากเขาตายแล้ว เขาคอยบุญจากเราอยู่ เพื่อช่วยให้ชีวิตหลังความตายของเขาดีขึ้น ก็ได้บุญนี้ไปกับเราด้วยเต็ม ๆ แต่หากพ่อแม่เรายังมีชีวิตอยู่ เราเป็นลูกชาย ก็ต้องบวชให้ท่านเกาะชายผ้าเหลืองพระลูกชายได้ขึ้นสวรรค์
หรือหากเรามีเคราะห์อยู่ ก็ต้องรีบมาบวชเอาบุญช่วย จากหนักจะได้กลายเป็นเบาจากเบาก็จะหาย แม้ตาย..เราก็ไปดีขนาดผียังรู้เลย...
บทความที่เกี่ยวข้อง...
Desktop Version
